දයාබර මහින්ද මාමේ

දයාබර මහින්ද මාමේ,

ජන්දේ ඉවර උනාය. සිරිසේන මාමා දිනුවේය! පහළ ගෙදර විමලසේන මාමා හුරේ දමද්දී වෙලේ ගෙදර සුමනේ මාමා දුකට බී ඇනිකට් එක පහළ ඇළේ පෙරළි මහ මරාලයක් උනේය. 

ඔක්කොම ඉවරය. දින 100 මොකද්ද එක ක්‍රියාත්මක බව අපේ තාත්තා කියනවා ඇහුනේය. ඒ කියන්නේ මොකක් නමුත් වෙනසක් වේගන එනවාය. 

මොනවා උනත් යුද්ධේ කොරන්නට මහ බර ඇද්ද නායකයා විදිහට මාමා කරපු හරිය අපිට අමතක නැතිය. හදිසි නීති එහෙම දාන්නේ නැතිව සිංහයෙක් වගේ ගෙදර ගිය හැටි දැක්ක විදිහට අවංකෙන්ම පපුව හෝස් ගාලා ගියේය. ගියා කිව්වේ ඔය මාලදිවයින් සී ෂෙල්ස් එහෙම නෙවේය. පපුවය!

මාමා හොඳට කරපු තැන් වගේම හත් පොලේම ගා ගත් තැන් ගොඩක් තිබුනේය. වක්කඩ කටක් ඇති සිනි බනිසා කැම්පස් බාර ඇමති කොරපු තැන ඉඳන් රත්තරං, මැරවින්, ඩස්ටින් දුමින්ද ආදී මෙකි නොකී මී හරක් රැළ (බත්තරමුල්ලේ හිමි කියපු හැටියට ආයුබෝවන්ඩ. මී හරක්ට අගෞරවයක් කරන්න හිතාගෙන නෙවෙයි) මාමා ගා ගත්තේය. ගාලා හොඳට නා ගත්තේය! කෙහෙළිය ගොයියා ගේ ඇපිල්ලිම ඊට හරි ගියේ නැත!

අනික පටන් ගත තැන ඉඳන් තිබ්බේ සොහොන් ලකුණු ය! සුමනදසයා කෙබ්බ පත බෑවේය! විමසුම ලියපු ගොයියා වැලිගම්පිටි ගියේය! සලමන් අයියාට ශාරුක් කිව්වේය! ගූ හතයි වැලි බාස්කට් එකයි ය!

නාමල් බේබිට වරදක් කියන්ට බැරිය! ගොනා කියලා තමන්ට ජාතක වෙච්චි එකා අහක දාන්න කියලයි! මං නම් එකට වැරැද්ද කියන්නේ මාමා ටය! ඕකාට සල්ලි දීලා අරං දෙන්න තිබ්බේ පෙරකදෝරු කමක් නොව හොඳ කේප්ප වැස්සියෙකි! මොකෝ වැඩි කාලයක් යන්නට කලින් තියෙන මදන විසේට පැටියෙක් හදලා දෙනවා සිකුරුය!

මෙදා සැරේ ජන්ද ප්‍රතිපල නම් ආයේ ක්‍රිකට් මැච් එක වගේය. අපේ මැකෝ ලෙසටම වැඩේ කළේය. ආරංචි විදිහට ජිල්මාට් තිබිලා නැත්තෙමත් නැත. කොහොම උනත් අන්තිමේ ජන්ද හාරලක්ෂ පනස්දාහකින් විතර සිරිසේන ගොයියා ගොඩ ගිහිං තිබ්බේය. සිරිසේන කිව්වේ අර මාමා ජන්දේ දාන්න යද්දී එක්කං ආපු පිම්පියා නෙවෙයිය. මේ ඔරිජිනල් එකය. 

හොඳම වැඩේ කළ එළි බැස්සේ ඊට පස්සේය. දැන් කියන විදිහට පැරදිලා තියෙන්නේ ඔබතුමා නොව සිංහල ජනතාවය. මං සමාජ අධ්‍යනය පාඩමට ඉගෙන ගත්තු විදිහට ලංකාව බහුජාතික බහුආගමික රටක්ය. උතුරු නැගෙනහිර ඔක්කොම රතු පාට වෙලා හංසයෝ ඉගිල්ලෙද්දී මටත් නිකම් මොකද්ද කිචියක් ආවේය.

හැබැයි අන්තිමේ බලපුවහම ඒ සිරිසේන උන්නැහැ ගත්තු ඔක්කොම ජන්ද වලින් උතුරු නැගෙනහිර ජන්ද 16% විතරය. අනික් 84% එහෙනං සිංහල නෙවෙයි මොකක් හරි පිටිසක්වල ජාතියක් වෙන්න ඕනෑය. 

දැන් අපේ උන්ට තියෙන ලොකුම වැඩේ ලංකාවේ සිතියමක් අරගෙන උඩ කෑල්ල කොළ පාටින් පාට කරගෙන යට කෑල්ල නිල් පාටින් පාට කරගෙන එක එකාට පේන්න අල්ලාගෙන “තොපිට තේරෙයි යකෝ” කියා හෙළ යක්කු ටිකට කෑ ගැසීමය. එතකොට ඒ මිනිස්සු ලංකාවේ මිනිස්සු නොවේදැයි මගේ කුඩා මොළයට නොවැටහේ. අපරාදේ මාමට තිබ්බේ අර ඔරලෝසු, සීල් රෙදි බෙදන වෙලේ මුන්ට පාට කරන පොත් ටිකක් බෙදලා දෙන්නය. 

මාමා 2009 යුද්ධ කරලා රට බේරා ගත්තේ අපරාදේය. මොකෝ අපේ උන්ට තවත් යුද්ධේ ඕනෑය. යාල්දේවි අරින්න තිබ්බේ යාපනේට නොව ඔය සිංහල කියා කෑ ගහනා උන්ගේ පස්සා පැත්තේය. “ජාතික සමගිය, ඒකීය රටක් “ වගේ වචන හරියට අර මාමාගේ කාලේ ආමි එකට “සරත් තහනම” දැම්මා වගේ තහනම් කරලා දාන්න තිබ්බාය. 

ලංකාව සිංහල බෞද්ධ රටක් බව සැබෑය. හැබැයි දහම් පාසලේ මං ඉගෙන ගත්තු විදිහට මරක්කලයා, දෙමළා කියා නානා කඩේ මොහොමඩ්ටයි, ලැයිමේ ඉන්න සිත්තමනිටයි ගල් ගහන්න අපිට කියලා දුන්නේ නැත. අපිට ගමේ හාමුදුරුවෝ කිව්වේ උනුත් රටේ ඉන්න ඕනෑය කියාය. හැබැයි මොහොමඩ් ගේ මාමා නවුෆර් පන්සල ඉස්සරහම මුස්ලිම් පල්ලියක් අටවන්න යද්දී නම් හාමුදුරුවෝ වලියට බැස්සේය. 

වෙලේ ගෙදර සුමනේ මාමා කියන විදිහට ආයේ යුද්ධේ ඇතිවෙනවාය. හැබැයි මෙහෙම ගියොත් අනිවා යුද්ධේ ඇති වෙනවාය. මොකෝ අපේ උන්ට ඕනෑ යුද්ධ කොරන්නටය. යුද්ධේ ඕනෑය කියන්නේ TNA එකවත් එහා ගෙදර වයිකෝ වත් රනිල් ගොයියවත් නෙවෙයි ය. අපේ උන්මය. උන්ට ඕනෑ සිංහල, එකෙක් දෙමළ එකෙක් කියා මරාගන්නටය. අපේ ඇඟේ දුවන්නේ එකම රතු ලේ! ඕවා ඉරාජ් ගේ බයිලා වලට අන්ත චොකා බයිලාය.

සිරිසේන ගොයියාත් සාන්තුවරයෙක් නොවෙයිය. ජන්දේ දිනපු එකා පැරදුනු එකා වැඩක් නැත. මේ ජන්දේ නිකම් අපේ වගේ කරට අරං කරපු ටිකේ ඉතුරු ටිකත් ඈදිය යුතුය. මොකෝ ජනතාව හරියට ඇස් අරගෙන හිටියේ නැත්නම් මේ සෙට් එකත් රෝන්ග් ටර්න් ගහනවා සිකුරුය. 

ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍ය බලය කියන්නේ උදේ පාන්දර ගිහිං කතිරේ ගහන එක නෙවෙයි ය. රට යන විදිහ තීරණේ කරන්න ඕනෑ ජනතාවය. ඒ කියන්නේ අපිය. 

වැරැද්ද දුටු තැන විවේචනය කළ යුතුය. නිල් එකා කොළ එකා රතු එකා මොකා වැරැද්ද කරලත් දඬුවම් දිය යුතුය. ශක්තිමත් ආණ්ඩු පක්ෂයක් වගේම ශක්තිමත් විපක්ෂයක් තිබිය යුතුය. 

“තොපිට තේරෙයි” කියා ගෙදරට වෙලා මතට තිත තිබ්බාට වැඩක් නැත. ඔක්කොම එළියට බැහැලා රට හදන්න වැඩ කළ යුතුය. මාමා මේ ඔක්කොම හොඳට දන්නා බව මම ටක්කෙටම දන්නවාය. මොකෝ මාමා අගය කළ යුතු රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයෙකි. 

මැදමුලනේ ඉන්න ගමන් මාමාට කරන්න ආස හිතෙන වැඩක් තියනවාය. මෙච්චර කල් මාමා ලඟින් හිටපු මාමාට කඩේ ගිය (ඒ කිව්වේ මාමාට ටොපි ලොසින්ජර එහෙම ගේන්න) කස්ටිය දැන් කියන්නේ කරන්නේ මොනවාද කියලා හොයලා බලන එකය. සමහර උන් හින් සීරුවේ සිරිසේන සරණං ගච්චාමි වෙලාය. මාමාට කඩේ ගිය සමහර අන්තර්ජාතික සමුළු වල පේජ් එහෙම ආගිය අතක් නැත! සුදු වෑන් වලින් අරගෙන ගිහිංය. 

පුළුවන් නම් ඔය ගෙම්බෝ සෙට් එකේ ලිස්ට් එකක් හදලා සිරිසේන ගොයියාට යැව්වත් වැරැද්දක් නැත. ඉස්සර තමන් එක්ක හිටපු එකා අමාරුවේ වැටෙන්න නොදී තියා ගන්න එකත් කළගුණ සැලකීමක් ය. 

මාමේ, අපිට මාමා අමතක නැත. කුරහන් සාටකය අමතක නැත. විමල් අයියා, නාමල් අයියා ඇතුළු චක්ගෝල පිරිස අමතකද නැත.

රොකට් මල්ලි මතක් කළා කියන්න. රොකට් හදන්න කොළ නැත්නම් පිටු ඉතුරු වෙච්චි මහින්ද චින්තනේ පොතක් තිබ්බා ඒක එවන්නම් කියා කියන්න. 

අරලිය ගහෙන් කෑවා වගේ මැදමුලනේ ශිරන්ති නැන්දා හදන ඇඹුල් තියල් මාළුවක රහ බලන්න ආසාවෙන් ඉන්න බව කියන්න. 

මාමාට සුභ අනාගතයක්!

මිට ඔබේ හිටපු යටත්වැසියා,

පොඩි එකා