සිරි ලංකාවේ
සයිබර් වාසී අපි සති පඩි කාරයෝය! ඒ කියන්නේ සතිය ගෙවා ගන්නට හොඳ ලෙල්ලක් අනිවා හැම
සතියෙම සුවර් ය. සමහර සති වල බෝනස් එක්ක දෙකක් තුනක් එනවාය. අපි ඉතිං තියෙන ඩේටා
ටිකටත් කෙලෝගෙන ඒවාට හුරේ දමනවාය. මොනවා ආවත් ප්‍රභා කිව්වා මෙන් අනිත් සතියේ
කලින් එක අතමකය. :D
මං
තුමා කොහොමත් ගැජමැටික් වලට ආසා එකා වෙච්චි අයි පෝන් හත එළියට දාපු එක හෙනම
ඉන්ටරස්ටින් සිද්ධියක් උනේය. ඊටත් වඩා ආතල් උනේ අපේ උන් ඒවා ගැන හදලා දාපු පොස්ට් බලන
එකය. සමහර උන් කියන කතා වලට ස්ටීව් ජොබ්ස් වලෙන් නැගිටලා එයිද කියලත් සුවර් නැත.
ඇවිත් අයි පෝන් සෙවන් හැම එකේම බුරුමෙන් හිලක් විද්දවා හෙඩ් පෝන් එක නැත්නම් ඕනේ
ඉලව්වක් ගහ ගන්න කියනවා සිකුරුය!
හැබැයි
ඉතින් කොච්චර ස්මාට් පෝන් ගත්තත් සම හරක් අපේ උන් එව්වා පාවිච්චි කරන්න තරම්
ඉස්මාට් නැත. වට්සැප් වයිබර් කොලාට තමන්ගේ පෝන් එකෙන් හැමදාම මේල් එකවත් චෙක්
කරන්නේ, කැලැන්ඩරේ ඕනේ කරන එව්වා දාගෙන කොරගෙන ඉන්නේ එහෙමත් එකෙක්ය! හැබැයි හැමෝම
අතේ කොට්ටයක් වගේ ලෑලි පතුරක් නම් තියනවාමය.
ස්ලිට්
වෝක්
ඒ අල්ල
පනල්ලේ අපේ ස්ලිට් එකේ උදවිය වෝක් එකක් ගියේය. ඒ මේ හැමදාම උදේට බඩ අඩු කරගන්න යන
වෝක් එකක් නෙවෙයි ය. නැත්නම් ඔය “අන්තරේ” කියන කස්ටිය යන උද්ඝෝෂණ පා ගමනක් එහෙම
නෙවෙයි ය. මේවා ටිකක් පොෂ් එකට “චැරිටි” කරන්න “ෆන්ඩ් රේස්” කරන්න යන රේස් ය.
මොනවා කිව්වත් වැරිටි කරන එක පට්ට හොඳය. කොල්ලෝ කෙල්ලෝ කාලේ ඔව්වා නොකලොත් වැඩක්
නැත. ෆන් ද ගත යුතුය. නැත්නම් ඇත්තටම උන්ගේ ඊස්ට්‍රජන් ටෙස්ටෙස්ටෙරෝන් ශ්‍රාවය
වෙනවාදැයි සොයා බැලිය යුතුය.
අනික
උන් දැන ගතයුත්තේ චැරිටි කරන්නේ උන් පමණක් නොවන බවය. ව්ශ්වවිද්‍යාල වල උන්ද
බහුතරයක් කොහේ හෝ ඉස්කෝලයක බිල්ඩින් එකක් හදන්න සිමෙන්ති අනා ඇත. පොඩි උන්ට මාස
ගණන් නොමිලේ උගන්නා ඇත. AL/OL වර්ක්ෂොප් කර ඇත. උතුරු මැද ඉස්කෝල ගානක ජල
පිරිපහදු පද්ධති වලට ටැංකි උස්සං යන්නට ඇත.
වෙනස තියෙන්නේ උන් වෝක් යන්නේ නැතිව කැට හොල්ලලා ස්ටිකර් ටිකක් විකුණා ඒ
ටික කර ගැනීමය.
කොටින්ම
කිව්වොත් ඕනෑම කොම්පැනියක් ද CSR කියා චැරිටි එකක් කළ යුතුය. :D
හැබැයි
හැමෝම පීචන් වෙන්නේ ඔය නිදහස වල් බූරු නිදහසක් උනාමය. “ස්ලිට් එකේ ෆර්ස්ට් ඉයර්
එකේ කෙල්ලෝ වර්ජින්ද” “නරි බිරුවට සයිටම් වහන්නේ නෑ” වගේ ගොන් පාට් වලින් වෙන්නේ
තියෙන හොඳ නමත් කැත වීමය. ඔව්වා ඉතින් කජු කැලේකට හරි පඩිපෙළකට හරි ගිහිං කියා
ගත්තාට අපිට කම් නැත.
වෙන
රටවල “Reduce the fees” කියා
බෝඩ් අල්ලං යද්දී අපේ උන් “ල ළමයාව දාපං ස්ලිට් එකට” කියා බෝඩ් අල්ලං යන්නේ අපි
සාපේක්ෂව වෙනස් නිසාය! සමහර විට අපේ මිනිස්සු අම්මටසිරි වෙන්න රිච් නිසාද වෙන්න
ඇතිය. :D
අර
කවුරුදෝ බුකියේ කියලා තිබ්බා වගේ “සල්ලි දීලා උගත්තු වෙන්න දගලන මෝඩයෝ සෙට් එකයි -
නොමිලේ උගත්තු වෙන්න දගලන මෝඩයෝ සෙට් එකයි” පයිට් දමා ගද්දි හබන් කුකුළන්ට ජය
මඟුල් ය.
අන්තරේ
හැමදාම
මොකක් හරි නිව්ස් එකක් අන්තරේ දෙනවාමය. මේ වෝක් අස්සේ ඔව්වත් එළියට ආවේය.
පක්ෂ
පාට පැත්තක දාල කතා කලොත් අන්තරේ හොඳ වෙච්චි වෙලාවල් ගොඩක් තියනවාය. උතුරු කොළඹ
මෙඩිකල් ෆැකල්ටිය (අද රාගම), අධ්‍යාපන ධවල පත්‍රිකාව, පොඩ්ඩක් හරි හරි ගිය 6% සටන
වගේ එව්වාට නරකක් කියන්න බැරිය. නිෂ්මිලා, ත්‍රිමාලා, වෙනුර එදිරිසිංහ ලා ඇත්තටම
සමස්ත ශිෂ්‍ය ප්‍රජාවටම ප්‍රේම කළේය. ඇත්ත සමාජවාදියෝ උනේය.
හැබැයි
ඉතිං අද වෙන සමහර එව්වා නම් අනුමත කරන්න බැරිය. උගත් මෝඩයෝ ලෙස හැසිරෙනවා බලං ඉන්න
පවුය. “මිනිසා දේශපාලන සත්වයෙකි” කවුද
කියලා තියනවාය. එහෙම කිව්වා කියා ශිෂ්‍ය දේශපාලනය බංකොලොත් පක්ෂ දේශපාලනය එක්ක
පටලාවා ගත්තහම නවනින්ගිරියාව ඔක්කොටමය. පේරා උන් මේ ලඟදි electricity
පැත්තේ
මරු මරු වැඩ කිඩ දමා තිබ්බේය. මොරටුවේ උන් ෆෝමියුලා කප් ගැසුවේය. තව සෙට් එකක්
ඉමැජින් කප් එක ලංකාවට ගෙනාවේය. ඔන්න ඔහොම එව්වා පොඩ්ඩක් අප් කරලා ගත යුතුය.
GMOA මොන්ටිසෝරිය
ඒ අහව්
අස්සේ වෙද්‍ය සබාවේ ලොකු උදවිය කේස් එකක් දාගෙනය. ඒ උත්තමයොන්ගේ දරු උත්තමයෝ ටික
උත්තම පාසල් වලට විතරක් ඇතුළු කරගන්න කියා වැඩ වර්ජනේ කරන්න යනවාය. දොස්තරලා
ජිවකවරු බව සැබෑය. එය රැකියාවක් නොව වෘත්තියකි. තමන්ගේ ගෞරවේ රැක ගන්නට සුදු කෝට්
දාන උදවිය දැන ගත යුතුය. නැත්නම් බමුණු පැලැන්තියක් විදිහට අහසින් බැසීම ගෞරවේ ලබා
ගැනීමේ උප්පරවැට්ටියක් නොවේ. ඉගෙන ගන්න එකා රජ්ජුරුවන්ගේ ඉස්කෝලේ නෙවෙයි
හොරොව්පතානේ මහදිවුල්වැව කනිටු විදුහලට ගියත් ඉගෙන ගන්නවාය. දැනුම් තේරුම් තියෙන
මිනිස්සු විදිහට ඩොක්ටර්වරු හිතන්නෙත් මේ විදිහටනම් ඉතිං කවද කතාද?
මේ
විදිහට ස්ට්‍රයික් කිරිල්ලෙන් ඔක්කොම ප්‍රශ්න විසඳෙනවානම් කොරන්න තියෙන්නේ පාර පිරිසිදු
කරන සින්නම්මාටත් ස්ට්‍රයික් කරන්නටය! රෝයල්ම දියන් කියා කෑ ගහන්නටය!රතු P අකුරු ගැසූ
පර්මිට් වාහන පාරේ යන්න බැරි වෙන තුරු කුණු කන්දක් ගොඩ ගැසුවානම් මල් හතය!
බ්ලොම්
එකේ දවස් දෙකක්
කොළඹ
මෙඩිකල් ෆැකල්ටියේ බ්ලොම් එකේ කොල්ලෙක් සියදිවි හානි කරගෙනය. අන්ත පව් වැඩකි. පට්ට
අවුල්ය. ඊටත් වඩා ප්‍රශ්නේ හොස්ටල් එකක් ඇතුලේ මිනියක් දවස් දෙකක් තිබ්බේ කොහොමද
කියන එකය. අපි තුමාලත් අවුරුදු හතරක් හොස්ටල් කල්දේරමේ බත් කෑවෙමු. ඒ දවස් වල
හොස්ටල් එකේ දොරක් වහපු දවසක් මටනං මතක නැත. අල්ලපු කාමරේ නෙවෙයි පල්ලෙහාම තට්ටුවේ
එකෙක්ට හයියෙන් පඩයක් ගියත් අපේ උන් දනී. එච්චර පිට්ය! සමහර විට කොළඹ ඩොක්ටර් පැකල්ටිය
වෙනස්ද අපි දන්නේ නැත. එහෙ ඉන්න අපේ
මලයෙක් කියපු හැටියට “අපිට හොඳටම වැඩ නේ අයියේ. රෑ හතෙන් විතර පස්සේ ඉතින් පාඩම්
කරනවා. කට්ටිය මොනවා වෙනවද එහෙම දන්නේ නෑ” ඔහොම ඉගෙනගෙන දොස්තර නෙවෙයි කොන්දොස්තර
කෙනෙක් උනත් වැඩක් නැතිය!
මනුස්සකම්
නැති එකාගේ ඉලව් මගුල් නෙවෙයි මිනියවත් අපිට එපාය!
කතා
හතර පහක් උනාට පේන කෙරෙන හැටියට මේ ඔක්කොම එකට ඈදෙනවාය. රටේ උගත්තු, තරුණ කොල්ලෝ
කෙල්ලෝ ඔක්කොම කාගේ කාගේත් නූල් රූකඩ වේගන එන බව නාඩි අන්නශ්‍රෝතයට වැටහීගෙන
එනවාය.
